درد ، مرا انتخاب کرد
من ، تو را
تو ، رفتن را
آسوده برو ! دلواپس نباش
من و درد و یادت تا ابد با هم هستیم


* * * * * * * * * * * * * * * * *


دلم درد می کند . انگار خام بودند خیال هایی که به خوردم داده بودی


* * * * * * * * * * * * * * * * *

به بند دلت میاویز رخت خاطره ام را ، گردبادهای فراموشی حرمت نمی شناسند !

* * * * * * * * * * * * * * * * *

هر که به من می رسد ، بوی قفس می دهد ! جز تو که پر می دهی تا بپرانی مرا !


* * * * * * * * * * * * * * * * *

به حرمت نان و نمکی که با هم خوردیم ، نان را تو ببر که راهت بلند است و طاقتت کوتاه ؛ نمک را بگذار برای من که می خواهم این زخم همیشه تازه بماند !


* * * * * * * * * * * * * * * * *


این جمله را هرگز فراموش نکن

“برای دوستت دارم بعضی ها مرسی هم زیاد است”

* * * * * * * * * * * * * * * * *

اشتباهم این بود :
که با دیدن اولین " دل " حکم کردم

* * * * * * * * * * * * * * * * *

نمیدانم گنجشک ها که شبیه هم هستند ، چه طور همدیگر و میشناسن.
و نمیدانم چند نفر شبیه من هستند که تو دیگر مرا نمیشناسی .


* * * * * * * * * * * * * * * * *

دلم با تو بود

تو ولی سرد شدی

آنقدر سرد که به ناچار گرمایم را به تو بخشیدم

و تو به من تهمت سرد شدن زدی


* * * * * * * * * * * * * * * * *

هیچ شباهتی به یوسف نبی ندارم
نه رسولم
نه زیبایم
نه عزیز کرده ام
نه چشم به راهی دارم
فقط در چاه افتاده ام


* * * * * * * * * * * * * * * * *

رفتـن کسـی کـه لایـق نیسـت … نـعمـت اسـت نـه فـاجـعه !!